

شراره رخام متولد ۱۷ مرداد ۱۳۵۰ در تهران، بازیگر است
فارغ التحصیل لیسانس رشته زبان روسی از دانشگاه آزاد تهران شمال و لیسانس بازیگری از جهاد دانشگاهی تهران است، پدرش فوت کرده و یک برادر دارد و یک خواهر دارد

شروع فعالیت
رخام فارغ التحصیل رشته تدوین از مرکز آموزش فیلمسازی نیز می باشد و دوره های بازیگری را در کارگاه های آزاد گذرانده است، از همین کلاسه ها به فیلم عروسک کاغذی در سال ۱۳۷۴ معرفی شد
شهرت در سینما و تلویزیون
بازی او در اپیزود اول فیلم نسل سوخته در سال ۱۳۷۹ او را به عنوان بازیگری توانا معرفی کرد اما بازی وی در مجموعه فقط بخاطر تو در رمضان سال ۱۳۸۲ باعث شهرت وی شد

ازدواج
شرار رخام با فرهاد قریب معروف به نام هنری استیون راش ازدواج کرد، اما این وصلت سرانجام نداشت و مدتی بعد از بکدیگر جدا شدند، فرهاد قریب مدتی در امریکا و هند به فیلمسازی مشغول بود در حال حاضر وی مجرد است
جراحی زیبایی
با این نوع زیبایی ها مخالف هستم ولی خودم چند سال قبل جراحی زیبایی انجام داده و در لب هایم تزریق کردم، زیبایی را برای خودم به عنوان یک تمایل شخصی می خواستم و بر اساس توصیه کارگردان یا فیلمسازان این کار ار انجام ندادم این عمل آن موقع در جامعه هنوز متداول نشده بود اما بعد از آن با واکنش های منفی برخی ازهمکاران و مردم هم روبرو شدم که می گفتند چهره ام مصنوعی شده است

ماجرای لو رفته تزریل ژل لب
تهیه کننده ای به من پیشنهاد داد که تو اخلاقت را درست کن و من به این ترتیب تو را در تولیدات راه میدهم که در پاسخ به او گفتم من ترجیح می دهم اخلاقم این باشد ولی با تو وارد سریالها نشوم همان فرد که به خواسته های اشتباه او پاسخ رد دادم قضیه ژل لب مرا علم کرد و به همه میگفت که رخام برای هیچ نقشی مناسب نیست
تخلیه ژل
او سال های بعد توسط یک دکتر ژل تزریقی به لب هایش را خالی کرد

فیلم های سینمایی
● فیلسوف های احمق (۱۳۹۴)
● لالههای واژگون (۱۳۹۴)
● صفر (۱۳۹۳)
● مبارزان کوچک (۱۳۹۲)
● آژانس ازدواج (۱۳۸۹)
● زنان ونوسی مردان مریخی (۱۳۸۹)
● پل سیزدهم (۱۳۸۳)
● چشمان سیاه (۱۳۸۱)
● غوغا (۱۳۸۱)
● سمفونی تاریک (۱۳۷۹)
● دختران انتظار (۱۳۷۸)
● عروس کاغذی (۱۳۷۴)

سریال ها
● تلنگر (۱۳۹۱)
● همسایه دنا (۱۳۹۰)
● کلانتر ۲ (۱۳۸۴)
● فقط به خاطر تو (۱۳۸۲)
● پول کثیف (۱۳۸۲)
● مسافر (۱۳۷۸)

شبکه نمایش خانگی
● مبارزان کوچک (۱۳۹۱)
● نیمکیلو باش، مرد باش (۱۳۹۱)
● در آرامش
● کات کلانتری (۱۳۹۰)
● ورشکسته ها (۱۳۸۹)
